GLP-1: یک هدف چند منظوره

به عنوان یک کلاس مهم از داروهای کاهش قند خون و کاهش وزن، داروهای GLP-1 توجه زیادی را به خود جلب کرده اند و در سال های اخیر پیشرفت قابل توجهی داشته اند.از آنجایی که داروهای GLP-1 اثرات هیپوگلیسمیک دارند، اهداف GLP-1 به طور محکم در مسیر گرم بوده است، به ویژه پس از تأیید semaglutide برای نشانه های کاهش وزن، تحقیق و توسعه داروهای GLP-1 به اوج خود رسیده است.ارزش بازار نونو نورديسک و ايلي ليلي به شدت بالا رفتبا افزایش تعداد بیماران مبتلا به دیابت و چاقی در سراسر جهان،تقاضا برای داروهای GLP-1 پتانسیل زیادی دارد.در آینده، انتظار می رود داروهای GLP-1 نقش درمانی در زمینه هایی مانند بیماری های قلبی عروقی و کبد چرب داشته باشند.
در سال 1985، یک زنجیره پپتید متشکل از 31 اسید آمینه، GLP-1 طبیعی برای اولین بار کشف شد، اما نیمه عمر آن بسیار کوتاه است، حدود 2 دقیقه،و به راحتی توسط آنزیم DPP-4 پس از ترشح در خون تجزیه می شود.توسعه آگونست های گیرنده GLP-1 نیاز به حل مشکل نیمه عمر کوتاه دارد.
اولین GLP-1RA کوتاه مدت، اکسناتید (آسترازنیکا) در سال 2005 توسط FDA تأیید شد. این داروی نیمه عمر حدود 3 ساعت دارد و نیاز به تزریق زیر پوست دو بار در روز دارد. در سال 2009،اولین GLP-1 RA با اثر طولانی مدت، لیراگلوتید (نوو نوردیسک) به عنوان تزریق زیر پوست یک بار در روز راه اندازی شد. تزریق یک بار در هفته دوالاگلوتید (ایلی لیلی) و سماگلوتید (نوو نوردیسک) در سال های 2014 و 2017 تأیید شد.به ترتیبدر سال ۲۰۲۲، تلپوتید GLP-1/GIP با هدف دوگانه (Eli Lilly) برای بازاریابی تأیید شد، که مقدمه اهداف دوگانه را آغاز کرد.
گیرنده های GIP-1 به طور گسترده ای توزیع شده اند و مکانیسم های متعدد GLP-1RA با هم عمل می کنند. گلوکگون مانند پپتید-1 (GLP-1):یک هورمون که توسط سلول های L روده ای ترشح می شود که ترشح انسولین توسط سلول های β لوزالمعده را به شیوه ای وابسته به غلظت گلوکز افزایش می دهد، و گیرنده آن (GLP-1R) به طور گسترده ای در بسیاری از اندام ها و بافت ها مانند سیستم عصبی مرکزی، سیستم قلبی عروقی، عضلات و دستگاه گوارش توزیع می شود.
آگونست گیرنده GLP-1 (GLP-1RA) گلوکز خون را ثبات می دهد و وزن بدن را از طریق مکانیسم های مختلف کاهش گلوکز کاهش می دهد.می تواند تخلیه معده را با مهار پریستالسی معده به تاخیر بیندازد.بر روی سیستم عصبی مرکزی (به ویژه هیپوتالاموس) عمل می کند تا سیری را افزایش دهد و اشتها را مهار کند.تقویت انسولین برای تحریک جذب گلوکز در بافت های محیطی (افزایش حساسیت به انسولین).